Liszaj płaski zaliczany jest do chorób przewlekłych skóry. Czynniki etiologiczne, które odpowiedzialne są za rozwój tej choroby nie są dokładnie poznane. Liszaj płaski częściej występuje u osób, które chorują m.in. na marskość wątroby, zapalenie wątroby czy cukrzycę. Choroba pojawia się zarówno u kobiet, jak i mężczyzn, zazwyczaj w średnim wieku.
Charakterystycznym objawem tej choroby jest wystąpienie czerwonawych oraz fioletowych grudek, które często zlewają się ze sobą. Zmienione chorobowo miejsca często swędzą. Po ustąpieniu choroby na skórze pozostają przebarwienia. Liszaj osadza się najczęściej na nadgarstkach, grzbietach stóp, podudziach bądź w okolicach miejsc intymnych.
Liszaj występuje w kilkunastu odmianach. Najbardziej znany jest liszaj płaski przerosły, liszaj płaski guzowaty, płaski nadżerkowy, płaski zanikowy czy płaski paznokci. Niekiedy zmiany rozwijają się na błonie śluzowej jamy ustnej. Wówczas obserwuje się występowanie białawych wykwitów, zazwyczaj niebolesnych.
Ze względu na to, że w większości przypadków liszaj mija samoistnie, leczenie opiera się głównie na łagodzeniu objawów. Zazwyczaj stosowane są maści glikokortykosteroidowe, które zmniejszają świąd oraz wielkość zmian.
